Πώς σχετίζεται η αντοχή του ανοξείδωτου χάλυβα στη διάβρωση με την σκληρότητά του;

Το χρώμιο που βρίσκεται στον ανοξείδωτο χάλυβα βοηθά στη βελτίωση της αντοχής του στη διάβρωση.Η μικροδομή του χάλυβα του δίνει τη σκληρότητά τουΑν και είναι αλήθεια ότι η αύξηση της σκληρότητας δεν συμβάλλει πάντοτε στη βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση,ορισμένες μεθόδους επεξεργασίαςΑυτό καθιστά το ανοξείδωτο χάλυβα μια προτιμώμενη επιλογή σε ευαίσθητα περιβάλλοντα όπου η αντοχή και η αντοχή στην υποβάθμιση είναι κρίσιμες.

Η ισορροπία μεταξύ σκληρότητας και αντοχής στη διάβρωση

Σε μηχανικές εφαρμογές που περιλαμβάνουν ανοξείδωτο χάλυβα, ένα μαρτενσιτικό είδος όπως το βαθμό 420 ή 440C, το οποίο περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα άνθρακα,μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κοπή εργαλείων λόγω της ικανότητας του 440C να αντέχει στη μέτρια διάβρωσηΟ τύπος αυτός ανοξείδωτου χάλυβα επιτρέπει μέγιστη σκληρότητα περίπου 600 HV. Εναλλακτικά, austenitic χάλυβες όπως 304 και 316 δεν θα λειτουργήσει καλά σε αυτές τις εφαρμογές λόγω της χαμηλότερης σκληρότητας,μεταξύ 150-200 HV λόγω ακραίας θερμικής επεξεργασίας, αλλά είναι πολύ καλύτερες στην αντοχή στη διάβρωση λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε νικέλιο και χρώμιο.

Αν και οι δύο ιδιότητες είναι απαραίτητες σε ένα κράμα,Η βαθμίδα 2205 θα βγει στην κορυφή, καθώς είναι ένα διπλό κράμα ανοξείδωτου χάλυβα που επιτυγχάνει τις τεράστιες τιμές αντοχής 250-300 HV, διατηρώντας την καλή αντοχή σε περιβάλλοντα ανθεκτικά στη διάβρωση.Άλλα παραδείγματα είναι το 17-4 PH το οποίο είναι χάλυβας που σκληρύνεται από βροχή και μπορεί να υποβληθεί σε θερμική επεξεργασία χωρίς να χάνει καλή αντοχή σε διαβρωτικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα υψηλή σκληρότητα 350-450 HV.Χρησιμοποιώντας αναψύκωση διαλύματος παράλληλα με την ανάψυξη και τη γήρανση, επιτρέπει την επίτευξη της απαιτούμενης αντοχής στη διάβρωση και της επιθυμητής αντοχής.

Πώς το Χρώμιο και το Μολυβδένιο Ενισχύουν την Αντίσταση στην Κορώση

Η προσθήκη χρωμίου και μολυβδενίου αυξάνει την αντοχή του χάλυβα στη διάβρωση επειδή βοηθά στο σχηματισμό ενός παθητικού προστατευτικού στρώματος οξειδίου στην επιφάνεια του.Τα παθητικά στρώματα εξαρτώνται από το περιβάλλον και μπορούν να διαλυθούν αν αλλάξει το περιβάλλονΣτην περίπτωση του χάλυβα, η οξείδωση είναι πολύ πιθανό να συμβεί. Αν συμβεί η οξείδωση, το χρώμιο συνδυάζεται με το οξυγόνο και σχηματίζει ένα οξείδιο, το οποίο αποτελεί προστατευτικό φράγμα κατά της διάβρωσης.από την άλλη πλευρά, αυξάνει την αντοχή σε τοπική διάβρωση, όπως διάβρωση από λάκκους και ρωγμές λόγω περιοχών που περιέχουν χλωρίδια και οξέα.Και τα δύο στοιχεία διατηρούν την ακεραιότητα και την αξιοπιστία του υλικού κάτω από σκληρές συνθήκες.